اگر ایالاتمتحده تا حدودی به مدد تاریخ از محدودیت به دورمانده است به همان میزان از جغرافیا نیز فاصله داشته است، یعنی زمینهای که در آن سخت کمتجربه است. این کشور بهعنوان یکی از کوتهفکرترین جوامع جهان، از همهجا غیر از کانادا(کموبیش مانند آن است) و امریکای لاتین(که سخت با آن تفاوت دارد) جدا مانده است، بیآنکه اساساً بداند از بیرون چگونه به آن مینگرند. اگر مردمی به حدی باورنکردنی چاق با رضایت تمام در خیابانهای آن گشت میزنند، علت کموبیش آن است که نمیدانند این حال درجایی دیگر رخ نمیدهد. آمریکاییها کلمهی امریکا را خیلی بیشتر از آن حد که دانمارکیها کلمهی دانمارک و مالزیاییها کلمهی مالزی را به زبان میآورند به کار میبرند. جای شک نیست که هرگاه نگاه شما به جهان ، بیشتر، از طریق عدسی دوربین یا بمبافکن باشد وضع بهتر از این نخواهد شد.
ایدهی فرهنگ - تری ایگلتون
بروید سراغ کارهاى نشدنى، تا بشود. تصمیم بگیرید بر برداشتن کارهاى سنگین، تا بردارید. «و لا یخشون احدا الّا اللَّه». خب، زحمتهایش چه؟ رنجهایش چه؟ محرومیتهایش چه؟ جوابش این است که: «و کفى باللَّه حسیبا»؛ خدا را فراموش نکن، خدا حسابت را دارد. در میزان الهى، رنج تو، محرومیت تو، کفّ نفس تو، حرصى که خوردى، زحمتى که کشیدى، کارى که کردى، خون دلى که خوردى، دندانى که روى جگر گذاشتى، اینها هیچ وقت فراموش نمیشود؛ «و کفى باللَّه حسیبا».
(آیت الله خامنه ای)